Reguła prawej dłoni? Była!
Reguła lewej dłoni? Była!
Reguła trzech palców? Też była!
Wydawać by się mogło, że fizyka będzie musiała zaadaptować na potrzeby nowych reguł inne członki, ale nie, otóż udało mi się utrzymać w mocy historyczną konwencję i zgodnie z nią sformułować nową regułę pozwalającą bez trudu przyswoić uczniom i studentom obowiązujące we Wszechświecie prawa zawarte w Szczególnej Teorii Względności.
Nowa reguła jest bardzo prosta:
Wyobraźmy sobie, że długość od barku do łokcia (C x gamma) to długość bradleyowskiego teleskopu. 'c - zawsze' to przedłużenie środkowego palca aż do lini wyznaczającej prędkość poprzeczną teleskopu v jak na rysunku poniżej:
I w zasadzie to już wszystko.No, może jeszcze parę wyjaśnień. Zgodnie z zasadami aberracji im szybciej teleskop-ramię porusza się poprzecznie do padającego światła, tym bardziej zwiększamy kąt ugięcia łokcia.Linia łącząca środkowy palec z bicepsem pozwoli wyznaczyć nam dylatację (gruba zielona kreska) czegokolwiek, może to być czas, długość ramienia, wielkość hiperenergii, superhiperenergii lub hipersuperhiperenergii. Środkowy palec uniemozliwi nam osiągnięcie prędkości v=c.
Teraz będąc na przyjęciu, kiedy jakiś zagorzały relatywista będzie nam opowiadał o liniach świata, o krzywych, które są proste, o prostych, które są krzywe, o kauczukowych sekundach itp. nie będziemy musieli wstydzić się swojej ignoracji; spojrzymy na delikwenta pobłażliwie z nutką pogardy i pokażemy mu Regułę Środkowego Palca :-)
